Wreszcie coś nowego na tym nudnym portugalskim rynku. Fernão Pó 3 2015, 16/20

Cena 3 EUR w naszej "Biedronce".

Blend 3 winogron: Touriga Nacional, Merlot, Tannat.

Po raz pierwszy spotkałem i piłem portugalski Tannat, jakże podobny, ale i odmienny od tych które próbowaliśmy będąc w Urugwaju.

Portugalskie wydanie jest tak samo mocno przyprawowe, pachnie leśnymi jagodami, jest mocne: 13,5% alkoholu i tak samo jest kapitalnym winem gastronomicznym.

Ale jednocześnie jest łagodne, miłe na języku i nie za długie.

Generalnie wielkie brawa dla producenta! Na zatwardziałym i z klapkami na oczach portugalskim rynku winnym, to nie lada nowość. Oby takich prób było więcej.

Czerwone Piano przywraca wiarę w doskonałe portugalskie wina za 5 EUR. Piano Reserva 2015, 17/20.

Coraz trudniej jest spotkać wyśmienite wino portugalskie w cenie około 5 EUR. 

Na przestrzeni ostatnich kilku lat dobre wina portugalskie znacznie podrożały, te topowe podniosły ceny bardzo znacznie i są sprzedawane prawie wyłącznie na eksport.

Wina przeciętne i słabe tylko nieznacznie podniosły ceny w ciągu ostatnich lat.

Na szczęście czerwone i białe (moja recenzja białego Piano tutaj) Piano w cenie 5 EUR za butelkę to powrót do dawnych dobrych czasów.

Kupaż 3 najbardziej typowych winogron z Douro: Touriga Franca (10%), Touriga National, Tinta Roriz.

Gorąco polecam. 

Dona Ermelinda Freitas Reserva 2014, 17/20

Wina od Ermelinda Freitas przyzwyczaiły nas do znakomitego standardu i dobrych cen.

Tak jest i tym razem.

Cena 6,5 Euro.

Znakomite wino zrobione prawie wyłącznie z winogron Castelão, ciężkie,  znakomicie owocowe z tą niebywałą wręcz potęgą tytoniu i wanilii.

Gorąco polecam.

Lipiec 2017. Ponta Delgada.

Za półtora Euro w Portugalii można dobrze....Importante Escolha 2015, 15/20

Za półtora Euro w Portugalii można bardzo dobrze czyli Importante Escolha 2015, 15/20

Importante Escolha 2015

Wino czerwone w cenie butelki 1,5 EUR.

Skład nieznany, 14%.

Winogrona z doliny Valpassos, butelkowane lokalnie w Paredes. Wino lokalne, niedostępne poza regionem.

Próbowane dzisiaj na lunch w Churrasqueria Portuguesa w Penafiel pod Porto.

To wino jest z serii zatytułowanej: dlaczego kochamy Portugalię.

Kolor: bardzo, bardzo ciemny, czerwono-ziemnisty.

Zapach: OK bez szaleństwa.

Smak: owoce, wino młode, do picia teraz, w tle fajne delikatne nuty beczki i przypraw.

Colossal Reserva 2014, 15/20.

Zakupione wczoraj w naszej Biedronce (czyli Pingo Doce) za 2,5 EUR (promocja, cena normalna 4.5 EUR).

Kolor: bardzo ciemno czerwone.

Nos: dużo przypraw i intensywne owoce.

Usta: fajnie mocno wytrawne ale jednocześnie nuty tostowe, chlebowe.

Mi smakowało bardzo, Agnieszce nie za bardzo :)

Producent Casa Santos Lima znany z wielu dobrych białych win w przyzwoitych cenach.

Quinta da Mimosa 2014, 17/20

Rocznik 2014, cena 8 EUR.

Winorośl płożąca się po ziemi. Monocasta Castelão.

Kolor: matowa czerwień, zgaszona, lekki fiolet.

Nos: cudowne: tosty, gałka muszkatołowa, przyprawy, chleb.

Usta: długie, miękkie, gęste. Pięknie.

Wtorek, do kolacji deska serów.

Casa da Passarela A descoberta 2012, 16/20

Casa da Passarela, podstawowe wino z ich kolekcji czerwonych.

Fino fajnie aromatyzuje śliwkami i świeżymi owocami. Wino eleganckie, nieagresywne, znakomite do mięsnego posiłku.

Cena 6-7 EUR.

Sobota wieczór. Restauracja o Tubarão w Lagoa.

Sexy 2015, 17/20

.

Środa wieczór, restauracja O Cordeirinho, Lomba de Maia, do ryby Abrotea z fantastycznym sosem paprykowo, czosnkowym i chlebem.

Wino genialne, w genialnej cenie, od świetnego enologa. Jeżeli przyjeżdżacie do Portugalii to powinno być pierwsze wino, co kupicie w każdym supermarkecie.

Kombinacja Tempranillo z Touriga w najlepszej odsłonie. Eksplozja zapachów, doskonała kwaskowość, dotyk mineralności, idealna struktura i ta cena 7 EUR.

Poprzednie nasze opisy Sexy tutaj: link

Vinha do Rosário, Touriga Nacional 2015, 16/20

Casa Ermelinda Freitas przyzwyczaiła nas do dobrych i bardzo dobrych win. Tak jest i tym razem. Dwie rzeczy jednakże wyróżniają to wino. Po pierwsze przyjemna cena: 1.99 EUR. Po drugie fakt, że jest to monocasta Touriga Nacional, ale wiemy jak trudno jest zrobić w PT dobrą Tourigę.

Masa owoców, ciemny kolor, doskonałą koncentracja, smaczne, dotyk paprykowy.

Wtorek do deski serów, w tym z genialnym Terra do Vento Apimentado z regionu Alentejo.

Sobreiro de Pegões Premium 2014, 17/20 (po raz drugi)

Kilka tygodni temu próbowałem już to wino (http://portugalskiewina.blogspot.pt/2016/10/sobreiro-de-pegoes-premium-2014-1720.html), teraz spokojnie w zaciszu domowym długa degustacja.

PO otwarciu butelki zostawić wino do oddychania co najmniej 30 minut / 1 godzinę. Wino za 5 EUR (promocja w Continente za 3 EUR). Wino pracuje, zmienia się, raj za 3 EUR.

Gorąco polecam.

Do miękkiego, delikatnego sera avelha (pamiętajcie o wcześniejszym otwarciu sera / 30 minut przed konsumpcja)

Maria Mora Reserva 2013, 16/20

Cena sklepowa 5 EUR, restauracyjna 10 EUR.

Fantastyczny zakup. Słodkość i kawowość Syrah przełamane pięknie Tourigą i Alicante.

9 miesięcy w beczce. Jeżyny, świetne taniny, aksamitne. Nie za ciężkie.

Restauracja José do Rego, do steka. Sobota. Wieczór, przyjemne 18ºC na dworze.

Terra D´Alter 2014, 17/20 i jesienne pieczone kasztany.

Wg. Agnieszki: 11 listopada to w Portugalii również ważna data, choć wymowę ma nieco bardziej przyziemną niż w Polsce. To celebrowany tu hucznie dzień św. Marcina (São Martinho).

W Polsce mamy babie lato, Amerykanie mówią o Indian summer, a tu w Portugalii jest verão do São Martinho, czyli lato św. Marcina. To iberyjskie lato jest chyba kalendarzowo najpóźniejsze z trzech wymienionych, ale rzeczywiście tydzień, w którym przypada 11 listopada bywa tu zwykle słoneczny i przyjemny. Św. Marcin był rzymskim legionistą, który podzielił się swoją peleryną z półnagim, marznącym na deszczu żebrakiem. Gdy przeciął mieczem na pół swój żołnierski płaszcz i podał go biedakowi, natychmiast przestało padać i wyszło słońce (stąd właśnie lato św. Marcina). Nie wiem co prawda co São Martinho ma do kasztanów, ale to je właśnie tradycyjnie się jada w dzień jego święta.

Nasze wczorajsze kasztany.

Portugalczycy kochają kasztany i jesienią można na każdym kroku spotkać w portugalskich miastach sprzedawców z węglowymi piecykami sprzedających kasztany w papierowych tutkach. Kiedyś tutki były z gazet , teraz UE zabroniła (może i słusznie) i są z papieru mogącego mieć kontakt z żywnością. Takie uliczne kasztany są najpyszniejsze. Parzą ręce, gdy usiłujemy je pozbawić łupinki i dobrać się do smakowitego wnętrza. Łupinki te są aż białe od popiołu. Bardzo smaczne są też kasztany przygotowane w domu. Może nie mają tego samego czaru, co te kupione na ulicy, ale smak jest również bardzo dobry. Castanhas tutaj kochają wszyscy. Gdy nadchodzi ich czas w sklepach pojawiają się przeróżne gadżety do ich przygotowywania - specjalne przyrządy do nacinania skórki, perforowane patelnie, albo gliniane wysokie garnki z dziurkami, które wstawiać można nawet do domowego kominka i tam kasztany upiec. Ja piekę je zwyczajnie w piekarniku.

Nie może zabraknąć też specjalnych tradycyjnych napitków towarzyszących kasztanowej uczcie. Jak mówi przysłowie "No dia de São Martinho, come se castanhas e bebe se vinho" (Na św. Marcina je się kasztany i pije się wino). Co się pije do kasztanów? Tradycyjnie słodkie wino jeropiga. Do tegorocznego moszczu dodaje się winnej brandy (aguardente) dla zatrzymania fermentacji. Stąd jeropiga ma więcej cukru, który nie do końca sfermentował, niż zwykłe wino. Ja za nią specjalnie nie przepadam. To coś jak niezwykle ubogi krewny wina porto, pijane w zasadzie tylko do pieczonych kasztanów.

Zapraszam na http://www.kuchnianadatlantykiem.com/

Cóż zrobić jak nie lubi sie jeropiga? Można pokropić winem Porto, ale my nie jesteśmy niestety jego wielbicielami. Użyliśmy monocasta Terra D´Alter Alicante Bouschet.  Genialne zestawienie. Wino w cenie około 6 EUR za butelkę to kapitalny wybór. Bardzo ciemne, fantastyczny zapach owocowy i przyprawowy. Eleganckie taniny. W ustach owocowe, długie.

São Domingos Reserva 2009, 17/20

Zakupione u producenta w Bairrada latem zeszłego roku podczas winnej wycieczki po Bairradzie z M i M i D, którzy przyjechali do nas z Gdańska. Wino topowe. Roczny pobyt w naszej lodówce dodał aromatu, smaku (w stosunku do wina, które próbowaliśmy w 2015 roku u producenta), wino stało się bardziej szlachetne, mniej owocowe i mniej beczkowe. Czarna czekolada. Gładka struktura w ustach, pijemy je z przyjemnością.

Wrzesień 2016, kolacja do deski serów. Cena przyjemna 8 EUR.

Rok 2015. Caves do Solar do São Domingos, Anadia.

Quinta da Alorna Reserva 2008 Touriga Nacional + Cab, 17/20

Próbowane: Grudzien 2011. Słoneczny dzień.
Kolor: bardzo ładny, średnio ciemna czereśnia.
Zapach: słodko, słodko i delikatnie, a potem mocno i owocowo.
W smaku: grzanki, słodko, świetnie wysusza usta, dobre zrównoważenie świeżości i przypraw, długie, na końcu kwiaty i warzywa, gardło warzywa.
Zdecydowanie na TAK. Cena 5,5 Euro.
Zloty medal Mundus Vini .



PS. Niestety straciłem gdzieś zdjęcie:

Quinta da Alorna / Chardonnay, Reserva. Pite do lekkiej kolacyjki z warzywami i dipami. To bardzo dobre białe wino, które od nas otrzymuje 17 punktów. Wypadło tylko minimalnie gorzej w porównaniu do pitego dzień wcześniej białego Esporão Reserva. Alorna to jeden z lepszych producentów w Ribatejo, wytwarzający szeroką skalę win stosunkowo niedrogich.

www.alorna.pt

Quina da Alorna 2009 Touriga Nacional, 16/20

Próbowane: Listopad 2011. Deszczowy dzień z mala ilością światła.
Kolor: bardzo, bardzo ciemny, fioletowy.
Zapach: typowo Touriga Nacional. Tak pachnie Portugalia.
W smaku: dobrze skoncentrowany, długie, nuty kwiatowe i owocowe. Czarne jagody.

Struktura lekko powyżej średniej,
Zdecydowanie na TAK. Cena 4 Euro.

Pasmados 2007, 16/20

Czerwone Pasmados z 2007 roku od Jose Maria da Fonseca, zrobione z winogron rosnących na stokach gór Arrabida na południe od Lizbony, pite na Azorach do bifa. Marzec 2011. Smakowalo, dobrze współpracowało zarówno z mięsem jak i z twardym serem São Jorge. W zapachu ciemne owoce i przyprawy, w ustach porządne, choć nie za długie. Na końcu słodkawe wanilie i troszeczkę kakao. Na ściankach kieliszka OK, ale mało geste na języku. Kolor bardzo, bardzo ciemny.

Tons de Duorum 2009 i 2010, 16/20

Rocznik 2009. Wino o kolorze ciemno-fioletowym. Młode, ale w zapachu i smaku bardzo już "dojrzale". W zapachu ( dość słabym ) tytoń i skóra. Słabe owoce. W ustach taniny, liczne przyprawy i skorka od śliwek węgierek. Dość krótkie. Marzec 2011. Wino skomplikowane, na pewno do próbowania więcej.
Cena 4 euro. W nas w kuchni z Agnieszka w deszczowe południe poniedziałek, marzec 2011.

Podstawowe wino od www.dourum.pt.

Kolor porzeczkowy, zapach slaby. W ustach natomiast skomplikowane, przyjemne: przyprawy, mokre drzewo, śliwka. Lekko suszy usta dokładnie tak powinny suszyć usta wszystkie wina. Znany enolog Jose Maria Soares Franco.

Październik 2011.

Nerdiz 2000, 16/20

Douro Nedriz z 2000 roku znakomite, z dwóch szczepów, mocny smak, świetny zapach, długie, wspina się po kieliszku, gęste,  6 Euro, pite w restauracji Tripeiro, Porto. 

Porta D. Dinis 2003 Reserva, 16/20

Czerwone wino z okolic Vila Flor ( północne rejony dopływów rzeki Douro ), próbowane w sierpniu 2009. Bardzo dobre, doskonały balans pomiędzy taninami a owocami. 5 EUR.

Assobio 2009, 17/20

Czerwone Assobio ( czyli po polsku gwizd, nazwa pochodzi od wzgórz, gdzie rosną winogrona, gdzie wiatr gwiżdże cały rok ),  bardzo ciemne w kieliszku, potężny zapach owocowy, beczkowy, jagody, jeżyny, czereśnie i orzechy. W ustach dobre, taniny świetne, suchość spora, minerały a na końcu owoce. Slabo lepkie, mało geste w ustach. Cena 5-6 euro. Maj 2011.