Poświąteczne czyszczenie lodówki, czyli różnie i dobrze i źle.

Colecção Privada Roxo 15/20

José Maria da Fonseca.

Kiedy około 10 lat temu wino to wypuszczono na rynek, był to wielki sukces (tutaj nasz opis tego wina z 2008 roku). Niestety z sukcesu zostało niewiele: cena znacznie wzrosła, kolor wypłowiał, przepiękny nos został, ale smak.....cóż komercja, komercja, komercja. Wino poprawne.

Passagem Grande Reserva 2009, 18/20

Genialne czerwone z regionu Douro.

Altas Quintas Colheita Tinto 2010, 18/20.

Fantastyczne czerwone z regionu Alentejo.

Monte da Ravasqueira Vinha Das Romãs 2014, 18/20.

Cena 13 EUR. Kupaż Syrah i Touriga Franca i National.

Altas Quintas Reserva 2007, 15/20.

Wino minęlo już zdecydowanie swój najlepszy moment. 

Quintela 2016, 16/20.

Restauracja Taberba Bay, Ponta Delgada do steka ze świeżego tuńczyka.

Kolor: poprawny, typwowy

Nos: niesamowicie kwiatowy, bardzo mocny i tropikalny

Usta: trochę za "słodkie" dla potraw rybnych (IMHO)

długie. 

Typowe Douro białe w bardzo dobrej cenie (3.5 EUR).

Quinta de Porrais 2013, 15/20, czyli "zgaszony" Moscatel Galego.

Winogrona Moscatel Galego przyzwyczaiły nas do erupcji zapachów przy winach jednocześnie win bardzo konsumpcyjnych (link). To potencjał do ulokowania się w grupie najlepszych białych win portugalskich.

Niestety Porrais miało kompletnie "zgaszone" nuty kwiatowe i owocowe i .....zostało niewiele. W ustach dobra struktura, wino białe "mięsiste" i dość gęste. Jako wino do posiłku OK. Podawać bardzo zimne.

Pite u nas w domu, kolacja wielkoczwartkowa. Na podwórku gorący wieczór.

Vinha do Bispado 2015, 17/20

Feira do vinho w sieci sklepów Continente (największa sieć sklepów w Portugalii), jak zgodnie przyznają inni blogerzy portugalscy, staje się w roku na rok coraz gorsza. Wybór jest coraz mniejszy, "obniżone" ceny wcale nie są obniżone, tylko "niby obniżone", a te naprawdę tańsze wina są niepijalne.

Czasami trafi się jednak perełka. Vinha do Bispado za 2.99 EUR to genialne wino. Wino o jasno słomkowym kolorze, pięknie pachnie kwiatami, trawą, ale zapach jest nie natarczywy. W ustach długie, piękna struktura, genialne do posiłków. Trzy typowe dla Douro białe winogrona.

Pite w sobotę do łososia z chlebem panko w z chipotle oraz dotknięciem mustardy.

Mapa 2015, 17/20

Jak łatwo jest pić to wino! Winogrona z przecudownego gatunku Moscatel Galego (z tego samego, z którego produkuje się słodkie Favaios).
Cudownie i bardzo intensywnie pachnie, na słodko, jak tysiąc marzeń znad rzeki Douro. Trochę może za mocno jak na owoce morza, ale OK do makaronu, kurczaka, a nawet silnych serów. Genialnie pasuje do papryki i pikantnych potraw. W ustach nieco gorzej, bo krócej, bo mniej intensywnie. Dobre także do picia bez posiłków (co generalnie jest rzadkością w PT).

Cena 8 EUR. Końcówka sierpnia 2016 roku, sobota. Do deski serów z Asturii i Galicji i sałatki z bacalhau. Podawać bardzo, bardzo zimne.

Vallado Moscatel Galego 2011, 17/20

Kolor bardzo jasno słomkowy.
Pachnie pięknie, podobnie jak Soalheiro.
Usta: wesołe, odświeżające, świetna kwaskowatość.
Kwiaty i cytryna. Agrest.

Piteira Xisto Preto 2015, 13/20

Wiem, wiem, wiem....nie wolno kupować niczego z firmy Pitera. Ta marka jest nieustanie promowana przez sieć sklepów Continente i prawdopodobnie jest to produkt tej marki. Ich najlpesze wino, Piteira Reserva czerwone nie przekracza 15/20, a kosztuje 9 EUR.
Tym razem skusił mnie skład: winogrona z mojego ukochanego gatunku Moscatel Galego (ach pamiętne Quinta de Vallado, patrz w dziale o Douro....).

Piteira jest warzywna, liściasta, mało zapachowa, rozwodniona, wodnista. Pite zimne jest OK, ale nigdy więcej. Chociaż może nie należy wybrzydzać, cena butelki to 2,9 EUR.

Lipiec gorący wieczór 2016.