Vinha do Rosário 2015, 14/20

Blady kolor żółty o zielonakwym zabarwieniu. Wino prawie pół-słodkie, chyba moja rodzinka w Polsce by to wino bardzo polubiła. U mnie dostało 14 punktów tylko za to, że wpasowało się dobrze do naszej kolacji: tajlandzki kurczak larb.

W innych warunkach - wino do zlewu.
LIDL 2.99 EUR.

Dona Ermelinda 2014,16/20

Próbowane w piątek w restauracji Delicias do Mar w Ponta Delgada, wyspy Azory, sierpień 2016.

Wino skomplikowane, prawie "słodkie", świetnie sie komponuje z przystawkami: Dojrzałym serem z wyspy São Jorge i marmoladą z fig. Czy będzie dobre do ryby? Na razie nie wiem. Zapach cytrynowy, tropikalny. Wino bardzo długie o świetnej strukturze. Orzechowe. Trochę za bardzo się narzuca to wino.

Niestety do ryby nie pasuje. Zbyt "słodkie", zbyt gęste.
Dobre do picia bez niczego.

Serradayres 2009, 15/20

Zrobione u podnóża gór Serra de Aires ( skąd pochodzi nazwa ) kolo miasteczka Rio Maior.
Probowane  w listopadzie 2010. Wino bardzo jasno-słomkowego koloru, lekkie i nieco wodniste. W ustacj lekko lepkie, zapach mango i ananas. Przyjemne 15 punktów. Z dwóch gatunków winogron Arinto i Fernão Pires. 13%.

Falcoaria 2004, 14/20

Wyróżnione złotym medalem na lokalnych targach wina w Alpiarça. Wino białe. Rozczarowuje: jest mocno wytrawne, ale smak nieszczególny. Było krótkie, jasno cytrynowe i o słabym zapachu. Pite w październiku 2008 roku. Cena 4 Euro. Tylko winogrona Fernão Pires. Kupione w miasteczku Covilha. 

Adega de Vila Real Reserva, 16/20

Sierpień 2016. Winogrona: Viosinho, Malvasia Fina i Fernão Pires. Wino po otwarciu należy pozostawić na kilkanaście minut, by lekko wywietrzał chemiczny zapach. W kolorze jest jasnożółte i lekko zielonakawe. Nos: jabłka, kwiatowy dotyk i bardzo mało niuansów tropikalnych owoców. Usa: gęste, dobra struktura znacznie poprawia się po jakimś czasie, długie.

Dona Ermelinda 2004 i 2008, 15/20

Wyprodukowane wyłącznie z 30 letnich winorośli, srebrny medal z Paryża z tego roku ( 2006 ), zachwyca zapachem i nieco rozczarowuje smakiem, cena 6 euro. Winorośl Castelão i Fernão Pires.

Wino OK, ale bez zachwytów. Czerwone z 2008 roku. Wykonane z winogron Castelão i z krzaków ponad 30 letnich, ale nie zachwyciło nas. Marzec 20011 roku. 

J P Azeitão Branco, 15/20

Cóż za przyjemne zaskoczenie od Bacalhoa. JP czerwone jest bardzo słabe, a tu białe tak poprawne i przyjemne i przy tej cenie ( 2.5 Euro ) zaskakująco dobre.
Winogrona Moscatel maja w sobie coś magicznego. A Fernao Pires dodaje kwaskowatości.
Kolor bardzo jasny.
Smak OK.
Gardzo na końcu nieprzyjemne trochę.

Catarina 2010, 16/20

Białe Catarina z 2010 roku. Próbowane ciepłym wieczorem w maju 2011 roku. Kolor jasnego masełka. Lekko gazujące, w zapachu brzoskwinie, ale słabo, może trochę trawy, ale wodniście i niekonkretnie. W ustach czuć drobna lepkość ( to efekt kilku miesięcy w nowych beczkach z dębu francuskiego ), ale przeważa wodnistość i kwaskowatość. Nie jest złe, ale daje mu 16. tanie, cena 3 EUR.

Nazwa zrobiona na cześć Catarina de Bragança, królowej Anglii.

Fonte do Nico, 10/20

Białe, 14 punktów, cena 2 Euro, fatalne wino, zrobione na bazie Fernão Pires i Moscatela 2002, po prostu nie daje się pic. Od producenta Cooperativa Pegões. 

Dory 2011, 16/20

Białe Dory z 2011 roku.
Winogrona Sauvignon Blanc i Arinto. Dodatek Viogner i Fernao Pires.
Słodkawe, wypowe Sauvignon B. Smakowało
Listopad 2012.
Cena 5 Euro.

Esmero 2010, 16/20

Białe Esmero ze starych winnic ( vinhas velhas). Cena 7 Euro. 3000 butelek. Gouveio, Fernao Pires i Viosinho.
Kolor: złoty, jajkowaty, piękny, duży plus za kolor.
Zapach: na początku chemiczny, dziwny. Kapiszony?
Usta: świeżość, pewna elegancja, przyprawy też. Dobre.

Insula 2007, 14/20

Białe Insula, przywiezione z wyspy w listopadzie 2009 roku, słabe białe wino. Cena 5 euro. Produkowane na wyspie Pico, z winoron Fernão Pires i Gouveio.