Tapada de Colheiros Garrafeira 2003, 18/20.

Środa wieczorem. 16 letnie czerwone z Alentejo. 

Winogrona: Aragonês i Cabernet Sauvignon.

Kolor: po tylu latach nadal czerwony z odrobiną ceglastego muru.

Nos i usta: wino w szczycie swoich możliwości. Doskonałe, eleganckie, długie. Nic nie dominuje. Doskonałe do mięsnego posiłku.

Takich doskonałych win się nie analizuje. Cease the moment!

Letni Festiwal wina w Porto, dzień 13.

Quinta do Avelar 2013, 15/20.

Nie zawsze to co powstaje z Vinhas Velhas (stare krzaki winogron) musi być bardzo dobre.

Region Lisboa.

Juan Gil Etiqueta Plata 2014, 16/20.

Winogrona: Monastrell.

Region: Jumilla 

Cena: 10 EUR.

Rasowy i bardzo smaczny hiszpański Monastrell.

Nos: Box of cigars.

Niewidzialne wino, czyli Invisível 2015, 17/20.

Invisível Branco Aragonez 2015 17/20.

W sobotę "uciekałem" z przepełnionego Ponta Delgada, gdzie odbywają się uroczystości Santo Cristo dos Milagres.

(uroczystość zapalenia 150 000 światełek na kościele w Ponta Delgada, piątek wieczór, zdjęcie własne).

Oto białe wino robione z czerwonych winogron metodą kropelkową (lágrimas). Zbiera się wyłącznie sok z winogron, który wypłynął pod wpływem grawitacji przez mały otwór po oderwanym ogonku.

Kolor: prawie biały.

Nos: najpierw mineralne i ziołowe, w miarę ogrzewania się wina wydobywają się nuty tropikalne owocowe.

Usta: gęste, długie, ale jednocześnie odświeżające.

Bardzo, bardzo polecam.

Cena: 9 EUR.

Miejsce: Restauracja Cantinho do Cais (na szczęście pomimo wzrostu liczby turystów na Azorach są jeszcze miejsca prawdziwe). Do genialnej zupy z owoców morza i potem do ryby Garoupa. 

Terra D´Alter Reserva 2013, 14/20, czyli słabiutko, słabiutko.

Cena 9 EUR. Środa wieczór, tuż przed wylotem do Nowej Zelandii. Kolacja w trójkę, do deski serów. Rozczarowanie, w tej cenie jest wiele innych znakomitych i lepszych win.

Sexy 2015, 17/20

.

Środa wieczór, restauracja O Cordeirinho, Lomba de Maia, do ryby Abrotea z fantastycznym sosem paprykowo, czosnkowym i chlebem.

Wino genialne, w genialnej cenie, od świetnego enologa. Jeżeli przyjeżdżacie do Portugalii to powinno być pierwsze wino, co kupicie w każdym supermarkecie.

Kombinacja Tempranillo z Touriga w najlepszej odsłonie. Eksplozja zapachów, doskonała kwaskowość, dotyk mineralności, idealna struktura i ta cena 7 EUR.

Poprzednie nasze opisy Sexy tutaj: link

Alentejański poniedziałek z fatalnym Guarda Rios 2015, 14/20 i świetnym Tapada das Lebres Premium 2015, 16/20.

Guarda Rios z 2015 roku (cena promocyjna 2.99 EUR) nie umywa się do swoich wydań z lat wcześniejszych. Wino pachniało owocami i ....to na tyle. W ustach nieprzyjemne, powędrowało do zlewu.

Na szczęście miałem w zapasie Tapada Das Lebres z tego samego rocznika. Dominuje tu Syrah i to to właśnie winogrono narzuca tu styl. Syrah wraz ze wspaniałym Aragonês to cudowna para.

Natomiast winogrono Alicante Bouschet to przyszłość. To winogrono jest niedoceniane w Portugalii a ma olbrzymi potencjał.

Aragonês czyli po prostu Tempranillo to marka sama w sobie. Dobrze, że nie ma tu Touriga..

W ustach kompot ze śliwek, jeżyna i na końcu dziwnie i pięknie przyprawowo ale nie słodko: dotyk mięty z Cab?

Lunch w poniedziałek u nas w domu.

Conde de Vimioso Reserva 2012, 16/20

30 minut po otwarciu zaczęliśmy próbowanie. Wino o bardzo ciemnym kolorze, mocno stłumiony zapach trochę ciężki. W ustach natomiast pełna elegancja i doskonała wręcz, przykładowa kwaskowatość jak na aletnejańskie tinto. Piękne oliwkowe nuty przyjemnej kwaskowatości. Wino skomplikowane, niełatwe w pierwszym kontakcie, zmienia się.


Takie stonowane, eleganckie wino doskonale pasowało do tortilli z pulled pork.
Środa wieczór deszczowy u nas w domu. Cena butelki w promocji 9 EUR (nasza "Biedronka").

Ciconia Reserva 2014, 15/20. Oj bardzo przeciętnie.

Złapałem się oczywiście na atrakcyjną cenę tego wina (4 EUR) i na fakt, że był to wtorek, a cóż oczekiwać od wtorku, kiedy do końca pracującego tygodnia zostały jeszcze dwa dni.

Wielu producentów win w PT przykleja na butelki znaczki medali zdobytych w różnych konkursach. Z natury rzeczy w 99% są to konkursy odbywające się na północy Europy. Z własnego doświadczenia mogę stwierdzić, że w 99% przypadków takie wyróżnione wina są po prostu  bardzo kiepskie. Tak było i w tym przypadku.

Trochę owoców, trochę zapachu dżemu, kompotu, trochę przypraw - nuda.

Wino było wybitnie wtorkowe, do zapijania sera.

W większości (po 2 kieliszkach) wylane do zlewu.

PS. 90 punktów wg. Wine Enthusiast.

José de Sousa 2014, 16/20

Jedno z moich ulubionych win z Alentejo. Równe w piciu, doskonałe wino do posiłku. Dość mało popularne w PT winogrono Grande Noir w dobrym wydaniu.

Do steka . Restauracja Aliança. Sobota, styczeń 2017.

Montes Claros Reserva 2012, 15/20

Pomimo nazwy rezerwa i pomimo, że wino jest drogie (7 EUR), niestety rzeczywistość okazała się przeciętna.

Wino owocowe, przeciętne, krótkie. Bardzo "czysty" niezmącony kolor czerwieni.

Dodane w ostatnich latach Touriga N. tylko zaszkodziło temu winu.

Środa, początek stycznia, do kolacji z caponem.

Sobreiro de Pegões Premium 2014, 17/20 (po raz drugi)

Kilka tygodni temu próbowałem już to wino (http://portugalskiewina.blogspot.pt/2016/10/sobreiro-de-pegoes-premium-2014-1720.html), teraz spokojnie w zaciszu domowym długa degustacja.

PO otwarciu butelki zostawić wino do oddychania co najmniej 30 minut / 1 godzinę. Wino za 5 EUR (promocja w Continente za 3 EUR). Wino pracuje, zmienia się, raj za 3 EUR.

Gorąco polecam.

Do miękkiego, delikatnego sera avelha (pamiętajcie o wcześniejszym otwarciu sera / 30 minut przed konsumpcja)

Reguengos Garrafeira dos Sócios 2012, 15/20

Środowy wieczór, do kolacji. Mi smakowało, ale A. nie przypadło do gustu. Cena mocno wyśrubowana 13 EUR.

Kolor intensywnie granatowy,  pachnie słabo, troszkę przypraw, ale bardzo wytrawne, deska zgubiona, owoce nie istnieją, przeciętne. Krótkie.

Herdade do Peso Sossego 2014, 14/20

Poniedziałkowy wieczór listopad 2016, prosto z powrotem w domu z naszej podróży do hiszpańskiej Murcji.
Podstawowe wino stołowe od producenta Herdade do Peso (właścicielem jest koncern Sogrape). Wino młode, owocowe, nieco drogie (4,5 EUR) i niewarte swojej ceny.

Do fajitas z kurczaka z trzema rodzajami papryki i kukurydzą - pasowało.

Sobreiro de Pegões Premium 2014, 17/20

W poszukiwaniu nowości na restauracyjnym rynku na wyspie São Miguel skierowałem się wczoraj do Lagoa. Wiedziałem już wcześniej, że tuż nad portem rybackim otwarto nową restaurację O Capitão. Wczoraj byłem sam w całym lokalu, co jest zawsze dziwne & podejrzane, ale wiem o lekkim tradycjonalizmie restauracyjnym Portugalczyków i że Portugalczycy są  za bardzo dogmatycznymi w swoich poglądach kulinarnych, odważnie wszedłem. Cóż za miłe rozczarowanie!

Otwarta w sierpniu 2016 roku (zawsze lubię wpisywać do Tripadvisora restauracje, które nie istnieją jeszcze na ich oficjalnej liście) przez Portugalczyka z Toronto (a przecież byliśmy w Toronto dokładnie rok temu) restauracja jest jednym z najlepszych miejsc do spróbowania grillowanej lokalnej ryby!

Piliśmy Sobreiro Premium. Wow. Zdecydowanie jedno z najlepszych czerwonych win ostatnich miesięcy. Strasznie smaczne, ale i eleganckie. Zapach, smak zmienia się ciągle w kieliszku, cały czas zaskakuje czymś owym. Gratulacje. Kompot, wanilia, jeżyny plus dżem.

Cena 16 EUR w restauracji.

Nowości z Azorów

Isabella a Proibida 2015, 16/20

Nowy rocznik 2015 tego kontrowersyjnego nieco wina. kolor ciemny, wino zrobione w stylu lokalnym o niskiej gęstości, kolor lekko matowy, lekko brunatny, pachnie ładnie (w stylu lokalnym vinho do cheiro), duża kwaskowatość, wino ma przyszłość. Znana firma, słynny enolog. Blend bardzo rzadkich winogron.

Curral Atlântis Celheita Selecionada 2015, 15/20

Wyraźne owoce o fajnym ciężarze w ustach, trochę tropików, duża kwasowość, OK. Trzeba potrzymać to wino w butelce jeszcze kilka miesięcy.

Cavaco Tinto 2016 Barrel Sample, 14/20

Wino robione w tradycyjnym stylu (m.in. winogrona Isabel), mętne, bez wielu owoców, wysoka kwaskowatość, zapach w stylu vinho do cheiro. Nie mój styl.

Cerrado do Mar branco, 14/20

Mocno mineralne od producenta z wyspy São Miguel, południowe stoki wulkanu Lago do Fogo niedaleko miejscowości Agua d´Alto, wino wodniste, ostre i nieco nieprzyjemne w ustach, wysoka kwaskowatość tłumi niestety mineralne nuty i cytrynę. I choć degustacyjnie słabe, może w połączniu z silnie smakowymi owocami morza dobrze wypadać. Blend Verdelho, Terrantês.

Cerrado do Mar tinto 2015, 10/20

Wino niepijalne. Blend Touriga National, Periquita i Aragonês.

Poniżej dwa moje największe zaskoczenia na tych targach:

Terras de Lava Merlot 2015, 17/20

Nowość. Monokaszta Merlot prosto z wyspy Pico, nowe doświadczenie. Merlot bez dodatków (w poprzednich winach zwykłych Tinto tej firmy, Merlot stanowiło 90% blendu, teraz występuje samo) jest zdecydowanie lepszy od blendu. Kolor jasny, nieco rozwodniony, ale smak pięknie owocowy, wino zrównoważone, w ustach długie i przyjemne. Nieco wysoka kwaskowatość będzie lepsze z upływem czasu. Brawo. Tereny upraw winogron już poza zoną chronioną przez UNESCO.

Terras de Lava Syrah 2015, 16/20

Wino łatwe w piciu, z powodu wpływu klimatu atlantyckiego wino znacznie mniej zapachowe i o mniejszym "corpo"niż wina z kontynentu. Nawet trochę mineralne nuty. Mało czekolady, mało kawy. Cena ma być 12 EUR. 

14 letnie Herdade do Peso Reserva 2002, 17/20

Herdade do Peso Reserva, rocznik 2002, środa, restauracja Saca Rolhas, Ponta Delgada. Piękna 2 godzinna kolacja (portugalski: jantar).

Wino niesamowite, w kolorze oczywiście kasztanowym (ze względu na wiek), ale kolor czerwono/owocowy walczy. Fantastyczny zapach, złożony, skomplikowany, w miarę dwu-godzinnej kolacji zmieniający się.

W ustach najpierw owocowe, ciężkie, potem nagle gardło kawowe, wysuszające usta taniny. Struktura do dziś zachowana. 12 miesięcy w beczce, 13 lat w butelce. Genialne.

Pite do zupy rybnej, pote do steka z polędwicy w sosie własnym w smażonej czerwonej papryce i duszonych ząbkach czosnku z jakiem smażonym. Polędwica była doskonale przygotowana.

Mało czerwonych win daje sobie radę z ostrym paprykowym azorskim sosem do mięsa. Herdade do Peso poradziło sobie znakomicie i nawet dominowało. Wielkie barwa.  Takie wina muszą być spożywane podczas posiłków, gdzie smak i zapach mięsa przeplata się z winem. Wino rośnie....

Tapada de Coelheiros Garraferia 1999, 18/20

Próbowałem to wino dzisiaj wieczorem w restauracji SacaRolhas. Odfiltrowane, napowietrzone, odstane.
Niewielki osad.
Ciemne. Alkohol co najmniej 15%.
Kolor kasztanowy, bardzo ciemny.
Zapach: nieziemski - kakao, kawa, tytoń.
Wino się bardzo wolno otwiera. Powoli rzeczy sie dzieją. Świetnie się komponuje z flagowym daniem restauracji stekiem. Minimalnie za mało struktury.
Piękna pianka na powierzchni, wino nienarzucające się, eleganckie.
17 lat w butelce.

State wina trzeba się nauczyć doceniać. Są inne, z charakterem, stonowane, po przejściach. To wino doświadczone. To wino jak starsi ludzie: Nielatwe w obcowaniu, wymagające, ale wewnątrz piękne.

Na zdjęciu z niedawno wydanym Przewodnikiem po Azorach mojego autorstwa.

Adega de Pegões 2005 Aragones, 15/20

Poprawne wino od dużego producenta ( www. cooppegoes.pt ). W smaku zwykłe i niestety spodziewałem się po tym winie więcej. Najlepsze od tego producenta to monocasta Touriga Nacional.
  

J P Azeitão, 14/20

Bardzo podstawowe i tanie wino do codziennej konsumpcji. Czerwone JP Azeitão od drugiego największego producenta win w PT: Bacalhôa. Wino młode, bez rocznikowe, świeże, zrobione z Aragonez, Castelhão i Syrah. Mocno kwaskowe, nie za bardzo nam smakowało. Zapach i smak bardzo słabe. Próbowane w kwietniu 2011 roku. Można ew. do posiłku. Do zapomnienia. Tanie 3 EUR.

Marquês de Borba 2014, 16/20

Dostępne wino także w PL w siecie Biedronki. Lipiec 2016. 

  Kolor piękny rubinowy.

Nos:  dojrzałe czerwone owoce wraz z oczywistych nutami roślinnymi, trochę beczki,

Usta: dobra gęstość, nie za duża, odpowiednia.  Dojrzałe nuty owocowe, śliwki, i lekkie tosty, 

 Średniej długości, ale bardzo smaczne.

Mój prawie ulubiony zestaw z Alentejo czyli AAT (Aragones, Trincadeira, Touriga).