Vivino 4.4. Dona Maria Grande Reserva 2011, 19/20. Portugalski Top.

Otworzyć godzinę wcześniej.

blend winogron Alicante Bouschet, Touriga Nacional, Petit Verdot, Syrah.

Cena butelki 19 EUR. 

Wybrane na najlepsze wino czerwone 2016 roku w konkursie Essencia do Vinho.

Nos: czyste owoce i kompot owocowy, lekkie przyprawy.

Usta: okrągłe, owocowe, stonowane. Genialne.

Eleganckie. Nie za długie i nie za krótkie.

PS. Mój profil na Vivino: Romeu Romeuu. Zapraszam.

Freixo Reserva 2014, 17/20.

Freixo Reserva 2014.

Kolor: bardzo ciemna wiśnia z nutami fioletu, nieprzeźroczyste.

Nos: mocno skoncentrowane owoce, kompot, troszkę słodycz.

Usta: eleganckie, długie, lepkie ale jednocześnie odświeżające. 

Idealne wino posiłkowe i do picia osobno.

12 miesięcy w beczkach.

Cena butelki 19 EUR.

Tapada de Colheiros Garrafeira 2003, 18/20.

Środa wieczorem. 16 letnie czerwone z Alentejo. 

Winogrona: Aragonês i Cabernet Sauvignon.

Kolor: po tylu latach nadal czerwony z odrobiną ceglastego muru.

Nos i usta: wino w szczycie swoich możliwości. Doskonałe, eleganckie, długie. Nic nie dominuje. Doskonałe do mięsnego posiłku.

Takich doskonałych win się nie analizuje. Cease the moment!

Jedno dobre z Setubalu, drugie zlew (czyli zaczyna się jesienna wyprzedaż win w supermarketach w Portugalii)

Castelo de Alandroal 2016, 10/20

Te dopiski "Private Selection" na etykiecie powinny mnie wcześniej ostrzec, że coś z tym winem nie jest OK.

Co dziwne w vivino nawet  ocena średnia (3.3). 

sztuczne i do zlewu.

Cena 3 EUR w Pingo Doce.

Vinha da Valentina Reserva 2015, 16/20

Supermarket Continente 5 EUR.

Piątkowy lunch u nas w domu do jedzonych po raz pierwszy w roku lokalnie zbieranych kasztanów.

Znakomity pairing.

Kupujcie w ciemno.

Wino bardzo klarowne, żywa czerwień, usta wiśniowe, łagodne, długie. 

Casa Ermelinda Freitas z półwyspu Setubal trzyma klasę. Zasada jest prosta: wszystko co oni produkują jest dobre albo bardzo dobre.

Merlot, Syrah i Castelão.

Monte Penedo Gordo Reserva 2012, moje największe "odkrycie" ostatnich tygodni. 17/20.

Bardzo przystępna cena 12 EUR.

Etykieta zupełnie nierzucająca się w oczy.

Czwartek wieczorem do steka.

50% winogron Alicante Bouschet - wg. mnie przyszłość portugalskich czerwonych win.

Zdobywca wielu złotych medali.

Kolor: piękna purpura.

Zapach: mocne perfumowane, 

Usta: super fajna delikatne kwaskowatość, czekolada, wiśnie, śliwka, ziemniste, wszystko dobrze poukładane. długie. Genialnie do mięsa.

Dona Maria Amantis Reserva 2013, 17/20.

Genialne czerwone z regionu Alentejo. Cena 13 EUR.

Zebrane: kilka ostatnich dni.

Białe Esporão Reserva 2015, 16/20

Klasyk z Alentejo, leżakowało w beczkach z dębu amerykańskiego i francuskiego.

Zdecydowanie za drogi na tę jakość.

Czerwone Mascun 15/20

100% Garnacha.

Terras de Monforte Escolha 2012, 16/20

Czerwone z Alentejo.

Drogie, bardzo długo się otwiera. Raczej nie na przyszłość.

PS. Herdade de Perdigão wypuściło w ostatnich miesiącach na rynek serię świetnych win do codziennej konsumpcji.

Sin Palabras 2015, 17/20

100% Albariño.

Nagrody, zachwyt w necie hiszpańskim.

Na pewno było mocno ponadpzeciętne, ale nie zachwyca, brak mu lekkości.

Drogie 25 EUR.

Cartuxa Colheita 2015, 17/20

Piękny klasyk z Alentejo. Super czerwone.

Reynolds Reserva 2011, 16/20

Kilka tygodni temu próbowałem "klasycznego" Reynolds´a w tym samym miejscu (punktacja 17/20).

Link: http://portugalskiewina.blogspot.pt/search?q=reynolds

Tym razem sięgnąłem po droższą Reserva z 2011 roku i cóż, rozczarowanie. Wino na pewno nie lepsze od "klasyka".

Nos: ładne owoce, bez agresji.

Usta: kompotowe owoce, śliwka, czereśnia. Lekka słodycz, mało przypraw. Nie za długie.

Białe Migas z Alentejo za 3,5 EUR, 16/20, czyli "Portugal no seu melhor".

Kapitalne połącznie trzech winogron zaczynających się na literę "A" czyli Antão Vaz, Alvarinho e Arinto. Antão Vaz plus Arinto to wizytówka białych win z Alentejo. Tutaj dodano jeszcze Alvarinho co dodało winu świetnych owoców tropikalnych i genialną "objętość, gęstość i łamliwość"  w ustach.

Za 3.5 EUR to genialne wino. Mocno polecam.

Poniedziałkowy pojedynek Tempranillo z Touriga Nacional

Via Cenit 2014, 15/20

Hiszpan z regionu Zamorra.

Nieco za ciężkie, mocno skoncentrowane owoce. Za drogie.

Do Creamed Sausage with bell peppers and mushrooms.

Adega Redondo Touriga Nacional 2012, 16/20

Lekko ponad-przeciętne, mało wytrawne, śliwka i przyprawy. Długie, stonowane taniny, dobra kwaskowatość.

Niedziela i poniedziałek wieczór do confit de canard z ziemniakami "a murro".

15

Reynolds 2013, 17/20.

Kolor: bardzo ciemna wiśnia.

Nos: pełno przypraw.

Usta: mocno skoncentrowana śliwka i wiśnia, piękne przyprawy, długie. Kwintesencja Alentejo.

Przyszłość Portugalskich win to m.in. winogrona Alicante Bouschet.

Złoty medal na konkursie Vinhos de Portugal 2016. Polecam.

Inne wina od tego producenta znajdziecie na moim blogu tutaj: http://portugalskiewina.blogspot.pt/search?q=reynolds

Niewidzialne wino, czyli Invisível 2015, 17/20.

Invisível Branco Aragonez 2015 17/20.

W sobotę "uciekałem" z przepełnionego Ponta Delgada, gdzie odbywają się uroczystości Santo Cristo dos Milagres.

(uroczystość zapalenia 150 000 światełek na kościele w Ponta Delgada, piątek wieczór, zdjęcie własne).

Oto białe wino robione z czerwonych winogron metodą kropelkową (lágrimas). Zbiera się wyłącznie sok z winogron, który wypłynął pod wpływem grawitacji przez mały otwór po oderwanym ogonku.

Kolor: prawie biały.

Nos: najpierw mineralne i ziołowe, w miarę ogrzewania się wina wydobywają się nuty tropikalne owocowe.

Usta: gęste, długie, ale jednocześnie odświeżające.

Bardzo, bardzo polecam.

Cena: 9 EUR.

Miejsce: Restauracja Cantinho do Cais (na szczęście pomimo wzrostu liczby turystów na Azorach są jeszcze miejsca prawdziwe). Do genialnej zupy z owoców morza i potem do ryby Garoupa. 

Piątkowa kolacja z João. 1 Hiszpan i 2 Porugalczyki.

Dość niespodziewana kolacja z Łukaszem i jego kolegą ze szkoły João, który pracuje od kilku lat w Londynie.

Po przylocie do Porto João zwyczajowo pierwsze kroki kieruje do naszego domu i niejako wprasza się na kolację. Od dawna wie, że Aga niesamowicie gotuje (www.kuchnianadatlantykiem.com).

Zaczęliśmy od greckich gorących jeszcze chlebków pita z libańską przyprawą Zataar i do sałatki Melitzanosalata (sałatka z z podgrzewanym białym serem Feta Fornou z warzywami).

Do tego rewelacja roku na hiszpańskich rynku win białych:

Habla de Ti, Sauvignon Blanc 2016, 17/20

Niesamowite białe, w prześlicznej sexy butelce, z fantastycznie pomysłowym korkiem.

Jakże różne od innych Sauvignon Blanc! Wino lekkie, świetnie się pije. Idealna koncentracja zapachu i smaku, nie jak większość próbowanych przez nas w Nowej Zelandii win z tego winogrona, który były zbyt słodkie, zbyt natrętne w smaku. Tutaj jest mango, owoce cytrusowe, Habla de Ti jest długie ale lekkie, gęste ale bardzo gastronomiczne.

Potem  nastąpiło danie główne: Jemitsa (warzywa nadziewane mielonym mięsem) i tzatziki.

Pacheca Douro Reserva 2013 Vinhas Velhas, 17/20.

Kwintesencja Douro. Świetne wino.
Nos: ciemne owoce, deska.
Usta: fajna głębia, nieznane doznania (bo to właściwie nieznany kupaż), wino nadal młode i z potencjałem. Tosty, drzewo, trochę liści na koniec.
Winogrona: Touriga Franca, Tinta Roriz, Touriga Nacional, Tinto Cão, Sousão i Tinta Amarela.

Sobreiro de Pegões Premium 2015, 17/20.

Zdecydowanie niedoceniane na rynku wino, o wspaniałej cenie 4.5 EUR.

Poprzednie moje opisy Sobreiro znajdziecie tutaj.

Już dzisiaj ruszamy na kilka dni na objazd Bodeg w hiszpańskiej Rueda, a więc spodziewajcie się opisów wielu mam nadzieję fajnych vedejo z Hiszpanii!

Pato Frio Grande Escolha 2014, 16/20

Miejsce: restauracja Restaurante Borda D'Água - Lagoa, jedna z najlepszych rybnych restauracji na São Miguel.

Posiłek: kolacja, wspaniała ryba grillowana Boca Negra.

To jedno z moich największych odkryć w ostatnich miesiącach. Wino w bardzo przystępnej cenie zrobione wyłącznie z winogron Antão Vaz, wyśmienicie się komponujące z rybami.

Nos: dość aromatyczne, ale bez przesadnego zapach Sauvignon Blanc.

Usta: dobrze wyważona mineralność i cytryna, dobry koniec, bez metaliczności i cierpkości.

Dwa razy już w tej restauracji próbowałem tego wina.

Cena 5,8 EUR w sklepie.

Terra D´Alter Reserva 2013, 14/20, czyli słabiutko, słabiutko.

Cena 9 EUR. Środa wieczór, tuż przed wylotem do Nowej Zelandii. Kolacja w trójkę, do deski serów. Rozczarowanie, w tej cenie jest wiele innych znakomitych i lepszych win.

Sexy 2015, 17/20

.

Środa wieczór, restauracja O Cordeirinho, Lomba de Maia, do ryby Abrotea z fantastycznym sosem paprykowo, czosnkowym i chlebem.

Wino genialne, w genialnej cenie, od świetnego enologa. Jeżeli przyjeżdżacie do Portugalii to powinno być pierwsze wino, co kupicie w każdym supermarkecie.

Kombinacja Tempranillo z Touriga w najlepszej odsłonie. Eksplozja zapachów, doskonała kwaskowość, dotyk mineralności, idealna struktura i ta cena 7 EUR.

Poprzednie nasze opisy Sexy tutaj: link

Preta 2005, czyli jak smakuje 12-letnie Touriga Nacional, 17/20

73% Touriga Nacional i 27% Cabernet.

Geniusz António Meçanita - enolog.

Wino o ciemnym kolorze, powoli przechodzącym od Ruby to Tawny. Po otwarciu butelki i godzinnym leżakowaniu to 12 letnie wino nadal było pierwszorzędnie owocowe (jeżyny). Owoce nadal żywe, świeże, doskonała kwaskowatość. Wino eleganckie, posiłkowe. Po czasie otwierało się, było jeżynowe z deską, pod koniec wchodzą przyprawy, kawa w ziarnach.

Sobota wieczór, restauracja Saca Rolhas, do steka.

Alentejański poniedziałek z fatalnym Guarda Rios 2015, 14/20 i świetnym Tapada das Lebres Premium 2015, 16/20.

Guarda Rios z 2015 roku (cena promocyjna 2.99 EUR) nie umywa się do swoich wydań z lat wcześniejszych. Wino pachniało owocami i ....to na tyle. W ustach nieprzyjemne, powędrowało do zlewu.

Na szczęście miałem w zapasie Tapada Das Lebres z tego samego rocznika. Dominuje tu Syrah i to to właśnie winogrono narzuca tu styl. Syrah wraz ze wspaniałym Aragonês to cudowna para.

Natomiast winogrono Alicante Bouschet to przyszłość. To winogrono jest niedoceniane w Portugalii a ma olbrzymi potencjał.

Aragonês czyli po prostu Tempranillo to marka sama w sobie. Dobrze, że nie ma tu Touriga..

W ustach kompot ze śliwek, jeżyna i na końcu dziwnie i pięknie przyprawowo ale nie słodko: dotyk mięty z Cab?

Lunch w poniedziałek u nas w domu.

Conde de Vimioso Reserva 2012, 16/20

30 minut po otwarciu zaczęliśmy próbowanie. Wino o bardzo ciemnym kolorze, mocno stłumiony zapach trochę ciężki. W ustach natomiast pełna elegancja i doskonała wręcz, przykładowa kwaskowatość jak na aletnejańskie tinto. Piękne oliwkowe nuty przyjemnej kwaskowatości. Wino skomplikowane, niełatwe w pierwszym kontakcie, zmienia się.


Takie stonowane, eleganckie wino doskonale pasowało do tortilli z pulled pork.
Środa wieczór deszczowy u nas w domu. Cena butelki w promocji 9 EUR (nasza "Biedronka").

Bez spróbowania tego wina, nie znasz Portugalii. A Touriga vai Nua czyli golizna w Touriga Nacional 2015, 15/20.

Oto "prawdziwa" Touriga Nacional, winogrono, które jeszcze niedawno kilku entuzjastów próbowało wywindować na najważniejsze winogrono Portugalii, przysłowiową banderę narodu. Na szczęście im się to nie udało.
Oto Touriga Nacional bez kontaktu z beczką. 3 miesiące w inoxowych zbiornikach.
200 numerowanych butelek, genialny enolog António Meçanita.

To wino jest dydaktyczne, unikatowe, tak smakuje oryginalnie tem gatunek winogron. Każdy pretendujący do znania portugalskich win musi to spróbować.

Zapach:
ostry, zaczepny, nieco chemiczny i wiśniowy kompot z warzywami.

Usta:
w ustach gorzej, słabe owoce, nie jest w stanie konkurować z najprostszym hiszpańskim Tempranillo.

Cena:
26 euro.

Kolor:
kolor ciemny z domieszką fioletu.

Do:
wspaniałego azorskiego steka, restauracja Alcides.